(ભક્તામર સ્તોત્ર રચિયતા : શ્રી માનતુંગ સૂરિજી)

ભક્તામર-પ્રણત-મૌલિ-મણિ-પ્રભાણા-
મુદ્યોતકં દલિત-પાપ-તમો-વિતાનમ્ ।
સમ્યક્પ્રણમ્ય જિન-પાદ-યુગં યુગાદા-
વાલમ્બનં ભવ-જલે પતતાં જનાનામ્ (૧)

યઃસંસ્તુતઃ સકલ-વાંગ્મય-તત્ત્વબોધા-
દુદ્ભૂત-બુદ્ધિ-પટુભિઃ સુરલોક-નાથૈ ।
સ્તોત્રૈર્જગત્ત્રિતય-ચિત્ત-હરૈ-રુદારૈઃ,
સ્તોષ્યે કિલાહમપિ તં પ્રથમં જિનેન્દ્રમ્ (૨)

બુદ્ધયા વિનાપિ વિબુધાર્ચિત-પાદ-પીઠ,
સ્તોતું સમુદ્યત-મતિર્વિગત-ત્રપોહમ્ ।
બાલં વિહાય જલ-સંસ્થિત-મિન્દુ-બિમ્બ-
મન્યઃક ઇચ્છતિ જનઃ સહસા ગ્રહીતુમ્ (૩)

વક્તું ગુણાન્ ગુણ-સમુદ્ર! શશાંક-કાંતાન્,
કસ્તે ક્ષમઃ સુર-ગુરુ-પ્રતિમોપિ બુદ્ધયા ।
કલ્પાંત-કાલ-પવનોદ્ધત-નક્ર-ચક્રં,
કો વા તરીતુ-મલમમ્બુ નિધિં ભુજાભ્યામ્ (૪)

સોહં તથાપિ તવ ભક્તિ-વશાન્મુનીશ,
કર્તું સ્તવં વિગત-શક્તિ-રપિ પ્રવૃતઃ ।
પ્રીત્યાત્મ-વીર્ય-મવિચાર્ય્ય મૃગી મૃગેન્દ્રં,
નાભ્યેતિ કિં નિજ-શિશોઃ પરિ-પાલનાર્થમ્ (૫)

અલ્પશ્રુતં શ્રુતવતાં પરિહાસ-ધામ,
ત્વદ્ભક્તિ-રેવ-મુખરી-કુરુતે બલાન્મામ્ ।
યત્કોકિલઃ કિલ મધૌ મધુરં વિરૌતિ,
તચ્ચામ્ર-ચારુ-કાલિકા-નિકરૈક-હેતુ (૬)

ત્વત્સંસ્તવેન ભવ-સંતતિ-સન્નિબદ્ધં
પાપં ક્ષણાત્ક્ષય-મુપૈતિ શરીર-ભાજામ્ ।
આક્રાંત-લોક-મલિનીલ-મશેષ-માશુ,
સૂર્યાંશુ-ભિન્ન-મિવ શાર્વર-મન્ધકારમ્ (૭)

મત્વેતિ નાથ તવ સંસ્તવનં મયેદ-
મારભ્યતે તનુધિયાપિ તવ પ્રભાવાત્ ।
ચેતો હરિષ્યતિ સતાં નલિની-દલેષુ,
મુક્તાફલ-દ્યુતિ-મુપૈતિ નનૂદ-બિન્દુઃ (૮)

આસ્તાં તવ સ્તવન-મસ્ત-સમસ્ત-દોષં,
ત્વત્સંકથાપિ જગતાં દુરિતાનિ હંતિ ।
દૂરે સહસ્ત્ર-કિરણઃ કુરુતે પ્રભૈવ,
પદ્માકરેષુ જલજાનિ વિકાસ-ભાંજિ (૯)

નાત્યદ્ભુતં ભુવન-ભૂષણ-ભૂતનાથ,
ભૂતૈર્ગુણૈર્ભુવિ ભવંત-મભિષ્ટુ-વંતઃ ।
તુલ્યા ભવંતિ ભવતો નનુ તેન કિં વા,
ભૂત્યાશ્રિતં ય ઇહ નાત્મસમં કરોતિ (૧૦)

દૃષ્ટ્વા ભવંત-મનિમેષ-વિલોકનીયં,
નાન્યત્ર તોષ-મુપયાતિ જનસ્ય ચક્ષુઃ ।
પીત્વા પયઃ શશિકર-દ્યુતિ-દુગ્ધ-સિન્ધો,
ક્ષારં જલં જલનિધે રસિતુઁ ક ઇચ્છેત્ (૧૧)

યૈઃ શાંત-રાગ-રુચિભિઃ પરમાણુ-ભિસ્ત્વં,
નિર્માપિતસ્ત્રિ-ભુવનૈક-લલામ-ભૂત ।
તાવંત એવ ખલુ તેપ્યણવઃ પૃથિવ્યાં,
યત્તે સમાન-મપરં ન હિ રૂપમસ્તિ (૧૨)

વક્ત્રં ક્વ તે સુર-નરોરગનેત્ર-હારિ,
નિઃશેષ-નિર્જિત-જગત્ત્રિત-યોપમાનમ્ ।
બિમ્બં કલંક-મલિનં ક્વ નિશાકરસ્ય,
યદ્વાસરે ભવતિ પાણ્ડુ-પલાશ-કલ્પમ્ (૧૩)

સમ્પૂર્ણ-મણ્ડલ-શશાંક-કલા કલાપ-
શુભ્રા ગુણાસ્ત્રિભુવનં તવ લંગ્ઘયંતિ ।
યે સંશ્રિતાસ્ત્રિજગદીશ્વર-નાથમેકં,
કસ્તાન્નિવારયતિ સંચરતો યથેષ્ટમ (૧૪)

ચિત્રં કિમત્ર યદિ તે ત્રિદશાંગનાભિ-
નીતં મનાગપિ મનો ન વિકાર-માર્ગમ્ ।
કલ્પાંત-કાલ-મરુતા ચલિતા ચલેન
કિં મન્દરાદ્રિ-શિખરં ચલિતં કદાચિત્ (૧૫)

નિર્ધૂમ-વર્ત્તિ-રપવર્જિત-તૈલપૂરઃ,
કૃત્સ્નં જગત્ત્રયમિદં પ્રકટી-કરોષિ ।
ગમ્યો ન જાતુ મરુતાં ચલિતા-ચલાનાં,
દીપોપરસ્ત્વમસિ નાથ! જગત્પ્રકાશઃ (૧૬)

નાસ્તં કદાચિદુપયાસિ ન રાહુ-ગમ્યઃ,
સ્પષ્ટી-કરોષિ સહસા યુગપજ્જગંતિ ।
નામ્ભોધરોદર-નિરુદ્ધ-મહા-પ્રભાવઃ,
સૂર્યાતિશાયિ-મહિમાસિ મુનીન્દ્ર લોકે (૧૭)

નિત્યોદયં દલિત-મોહ-મહાન્ધકારં।
ગમ્યં ન રાહુ-વદનસ્ય ન વારિદાનામ્ ।
વિભ્રાજતે તવ મુખાબ્જ-મનલ્પ-કાંતિ,
વિદ્યોતયજ્-જગદપૂર્વ-શશાંક-વિમ્બમ્ (૧૮)

કિં શર્વરીષુ શશિનાન્હિ વિવસ્વતા વા,
યુષ્મન્મુખેન્દુ-દલિતેષુ તમઃસુ નાથ ।
નિષ્પન્ન-શાલિ-વન-શાલિની જીવ-લોકે,
કાર્યં કિયજ્-જલધરૈર્જલ-ભારનમ્રૈઃ (૧૯)

જ્ઞાનં યથા ત્વયિ વિભાતિ કૃતાવકાશં
નૈવં તથા હરિ-હરાદિષુ નાયકેષુ ।
તેજઃસ્ફુરન્મણિષુ યાતિ યથા મહત્વં,
નૈવં તુ કાચ-શકલે કિરણા-કુલેપિ (૨૦)

મન્યે વરં હરિ-હરાદય એવ દૃષ્ટા
દૃષ્ટેષુ યેષુ હૃદયં ત્વયિ તોષમેતિ ।
કિં વીક્ષિતેન ભવતા ભુવિ યેન નાન્યઃ,
કશ્ચિન્મનો હરતિ નાથ ભવાંતરેપિ (૨૧)

સ્ત્રીણાં શતાનિ શતશો જનયંતિ પુત્રાન્-
નાન્યા સુતં ત્વદુપમં જનની પ્રસૂતા ।
સર્વા દિશો દધતિ ભાનિ સહસ્ત્ર-રશ્મિં,
પ્રાચ્યેવ દિગ્જનયતિ સ્ફુર-દંશુ-જાલમ્ (૨૨)

ત્વામા-મનંતિ મુનયઃ પરમં પુમાંસ-
માદિત્ય-વર્ણ-મમલં તમસઃ પુરસ્તાત્
ત્વામેવ સમ્ય-ગુપલભ્ય જયંતિ મૃત્યું,
નાન્યઃ શિવઃ શિવ-પદસ્ય મુનીન્દ્ર પંથાઃ (૨૩)

ત્વા-મવ્યયં વિભુ-મચિંત્ય-મસંખય-માદ્યં,
બ્રહ્માણ-મીશ્વર-મનંત-મનંગ કેતુમ્ ।
યોગીશ્વરં વિદિત-યોગ-મનેક-મેકં,
જ્ઞાન-સ્વરૂપ-મમલં પ્રવદંતિ સંતઃ (૨૪)

બુદ્ધસ્ત્વમેવ વિબુધાર્ચિત-બુદ્ધિ-બોધાત્,
ત્ત્વં શંકરોસિ ભુવન-ત્રય-શંકરત્વાત્ ।
ધાતાસિ ધીર! શિવ-માર્ગ-વિધેર્-વિધાનાત્,
વ્યક્તં ત્વમેવ ભગવન્! પુરુષોત્તમોસિ (૨૫)

તુભ્યં નમ સ્ત્રિભુવનાર્તિ-હારાય નાથ,
તુભ્યં નમઃ ક્ષિતિ-તલામલ-ભૂષણાય ।
તુભ્યં નમસ્ત્રિજગતઃ પરમેશ્વરાય,
તુભ્યં નમો જિન! ભવોદધિ-શોષણાય (૨૬)

કો વિસ્મયોત્ર યદિ નામ ગુણૈરશેષૈ,
સ્ત્વં સંશ્રિતો નિરવકાશ-તયા મુનીશ ।
દોષૈ-રુપાત્ત-વિવિધાશ્રય-જાત-ગર્વૈઃ,
સ્વપ્નાંતરેપિ ન કદાચિદ-પીક્ષિતોસિ (૨૭)

ઉચ્ચૈર-શોક-તરુ-સંશ્રિત-મુન્મયૂખ-
માભાતિ રૂપ-મમલં ભવતો નિતાંતમ્ ।
સ્પષ્ટોલ્લસત-કિરણમસ્ત-તમોવિતાનં,
બિમ્બં રવેરિવ પયોધર-પાર્શ્વવર્તિ (૨૮)

સિંહાસને મણિ-મયૂખ-શિખા-વિચિત્રે,
વિભાજતે તવ વપુઃ કાનકા-વદાતમ ।
બિમ્બં વિયદ્-વિલસ-દંશુ-લતા-વિતાનં,
તુંગોદયાદ્રિ-શિરસીવ સહસ્ત્ર-રશ્મેઃ (૨૯)

કુન્દાવદાત-ચલ-ચામર-ચારુ-શોભં,
વિભ્રાજતે તવ વપુઃ કલધૌત-કાંતમ્ ।
ઉદ્યચ્છશાંક-શુચિ-નિર્ઝર-વારિ-ધાર-
મુચ્ચૈસ્તટં સુર-ગિરેરિવ શાત-કૌમ્ભમ્ (૩૦)

છત્ર-ત્રયં તવ વિભાતિ શશાંક-કાંત-
મુચ્ચૈઃ સ્થિતં સ્થગિત-ભાનુ-કર-પ્રતાપમ્ ।
મુક્તા-ફલ-પ્રકર-જાલ-વિવૃદ્ધ-શોભં,
પ્રખ્યાપયત્-ત્રિજગતઃ પરમેશ્વરત્વમ્ (૩૧)

ઉન્નિદ્ર-હેમ-નવપંકજપુંજ-કાંતી,
પર્યુલ્લસન્નખ-મયૂખ-શિખા-ભિરામૌ ।
પાદૌ પદાનિ તવ યત્ર જિનેન્દ્ર ધત્તઃ,
પદ્માનિ તત્ર વિબુધાઃ પરિ-કલ્પયંતિ (૩૨)

ઇત્થં યથા તવ વિભૂતિ-રભૂજ્જિનેન્દ્ર,
ધર્મોપ-દેશન વિધૌ ન તથા પરસ્ય ।
યાદૃક્ પ્રભા દેનકૃતઃ પ્રહતાન્ધ-કારા,
તાદૃક્કુતો ગ્રહ-ગણસ્ય વિકાસિનોપિ (૩૩)

શ્ચ્યોતન-મદા-વિલ-વિલોલ-કપોલ-મૂલ-
મત્ત-ભ્રમદ-ભ્રમર-નાદ વિવૃદ્ધ-કોપમ્ ।
ઐરાવતાભ-મિભ-મુદ્ધત-માપતંતં,
દૃષ્ટવા ભયં ભવતિ નો ભવદા-શ્રિતાનામ્ (૩૪)

ભિન્નેભ-કુમ્ભ-ગલ-દુજ્જ્વલ-શોણિતાક્ત-
મુક્તાફલ-પ્રકર-ભૂષિત-ભૂમિભાગઃ ।
બદ્ધ-ક્રમઃ ક્રમ-ગતં હરિણા-ધિપોપિ,
નાક્રામતિ ક્રમ-યુગાચલ-સંશ્રિતં તે (૩૫)

કલ્પાંત-કાલ-પવનોદ્ધત-વહ્નિ-કલ્પં,
દાવાનલં જ્વલિત-મુજ્જ્વલ-મુત્સ્ફુલિંગમ્ ।
વિશ્વં જિઘત્સુમિવ સમ્મુખ-માપતંતં,
ત્વન્નામ-કીર્તન-જલં શમયત્ય-શેષમ્ (૩૬)

રક્તેક્ષણં સમદ-કોકિલ-કણ્ઠ-નીલં,
ક્રોધોદ્ધતં ફણિન-મુત્ફણ-માપતંતમ્ ।
આક્રામતિ ક્રમયુગેન નિરસ્ત-શંકસ્-
ત્વન્નામ-નાગ-દમની હૃદિ યસ્ય પુંસ (૩૭)

વલ્ગત્તુરંગ-ગજ-ગર્જિત-ભીમ-નાદ-
માજૌ બલં બલવતામપિ ભૂ-પતીનામ્ ।
ઉદ્યદ્-દિવાકર-મયૂખ-શિખા-પવિદ્ધં,
ત્વત્કીર્ત્તનાત્-તમ ઇવાશુ ભિદા-મુપૈતિ (૩૮)

કુંતાગ્ર-ભિન્ન-ગજ-શોણિત-વારિવાહ-
વેગાવતાર-તરણાતુર-યોધ-ભીમે ।
યુદ્ધે જયં વિજિત-દુર્જય-જેય-પક્ષાસ્-
ત્વત્-પાદ-પંકજ-વના-શ્રયિણો લભંતે (૩૯)

અમ્ભો-નિધૌ ક્ષુભિત-ભીષણ-નક્ર-ચક્ર-
પાઠીન-પીઠ-ભય-દોલ્વણ-વાડવાગ્નૌ ।
રંગત્તરંગ-શિખર-સ્થિત-યાન-પાત્રાસ્-
ત્રાસં વિહાય ભવતઃ સ્મરણાદ્-વ્રજંતિ (૪૦)

ઉદ્ભૂત-ભીષણ-જલોદર-ભાર-ભુગ્નાઃ,
શોચ્યાં દશા-મુપગતાશ્-ચ્યુત-જીવિતાશાઃ ।
ત્વત્પાદ-પંકજ-રજોમૃતદિગ્ધ-દેહાઃ,
મર્ત્યા ભવંતિ મકર-ધ્વજ-તુલ્ય-રૂપાઃ (૪૧)

આપાદ-કણ્ઠ-મુરુશૃંખલ-વેષ્ટિતાંગા,
ગાઢં બૃહન્નિગડ-કોટિ-નિઘૃષ્ટ-જંઘાઃ ।
ત્વન્નામ-મંત્ર-મનિશં મનુજાઃ સ્મરંતઃ
સદ્યઃ સ્વયં વિગત-બન્ધ-ભયા ભવંતિ (૪૨)

મત્ત-દ્વિપેન્દ્ર-મૃગરાજ-દવાનલાહિ-
સંગ્રામ-વારિધિ-મહોદર-બન્ધનોત્થમ્ ।
તસ્યાશુ નાશ-મુપયાતિ ભયં ભિયેવ,
યસ્તાવકં સ્તવ-મિમં મતિમાન-ધીતે (૪૩)

સ્તોત્ર-સ્ત્રજં તવ જિનેન્દ્ર ગુણૈર્-નિબદ્ધાં
ભક્ત્યા મયા વિવિધ-વર્ણ-વિચિત્ર-પુષ્પામ્ ।
ધત્તે જનો ય ઇહ કણ્ઠ-ગતામજસં
તં માનતુંગમવશ સમુપૈતિ લક્ષ્મીઃ (૪૪)॥

(भक्तामर स्तोत्र रचियता : श्री मानतुंग सूरिजी)

भक्तामर-प्रणत-मौलि-मणि-प्रभाणा-
मुद्योतकं दलित-पाप-तमो-वितानम् ।
सम्यक्प्रणम्य जिन-पाद-युगं युगादा-
वालम्बनं भव-जले पततां जनानाम् (१)

यःसंस्तुतः सकल-वांग्मय-तत्त्वबोधा-
दुद्भूत-बुद्धि-पटुभिः सुरलोक-नाथै ।
स्तोत्रैर्जगत्त्रितय-चित्त-हरै-रुदारैः,
स्तोष्ये किलाहमपि तं प्रथमं जिनेन्द्रम् (२)

बुद्धया विनापि विबुधार्चित-पाद-पीठ,
स्तोतुं समुद्यत-मतिर्विगत-त्रपोहम् ।
बालं विहाय जल-संस्थित-मिन्दु-बिम्ब-
मन्यःक इच्छति जनः सहसा ग्रहीतुम् (३)

वक्तुं गुणान् गुण-समुद्र! शशांक-कांतान्,
कस्ते क्षमः सुर-गुरु-प्रतिमोपि बुद्धया ।
कल्पांत-काल-पवनोद्धत-नक्र-चक्रं,
को वा तरीतु-मलमम्बु निधिं भुजाभ्याम् (४)

सोहं तथापि तव भक्ति-वशान्मुनीश,
कर्तुं स्तवं विगत-शक्ति-रपि प्रवृतः ।
प्रीत्यात्म-वीर्य-मविचार्य्य मृगी मृगेन्द्रं,
नाभ्येति किं निज-शिशोः परि-पालनार्थम् (५)

अल्पश्रुतं श्रुतवतां परिहास-धाम,
त्वद्भक्ति-रेव-मुखरी-कुरुते बलान्माम् ।
यत्कोकिलः किल मधौ मधुरं विरौति,
तच्चाम्र-चारु-कालिका-निकरैक-हेतु (६)

त्वत्संस्तवेन भव-संतति-सन्निबद्धं
पापं क्षणात्क्षय-मुपैति शरीर-भाजाम् ।
आक्रांत-लोक-मलिनील-मशेष-माशु,
सूर्यांशु-भिन्न-मिव शार्वर-मन्धकारम् (७)

मत्वेति नाथ तव संस्तवनं मयेद-
मारभ्यते तनुधियापि तव प्रभावात् ।
चेतो हरिष्यति सतां नलिनी-दलेषु,
मुक्ताफल-द्युति-मुपैति ननूद-बिन्दुः (८)

आस्तां तव स्तवन-मस्त-समस्त-दोषं,
त्वत्संकथापि जगतां दुरितानि हंति ।
दूरे सहस्त्र-किरणः कुरुते प्रभैव,
पद्माकरेषु जलजानि विकास-भांजि (९)

नात्यद्भुतं भुवन-भूषण-भूतनाथ,
भूतैर्गुणैर्भुवि भवंत-मभिष्टु-वंतः ।
तुल्या भवंति भवतो ननु तेन किं वा,
भूत्याश्रितं य इह नात्मसमं करोति (१०)

दृष्ट्वा भवंत-मनिमेष-विलोकनीयं,
नान्यत्र तोष-मुपयाति जनस्य चक्षुः ।
पीत्वा पयः शशिकर-द्युति-दुग्ध-सिन्धो,
क्षारं जलं जलनिधे रसितुँ क इच्छेत् (११)

यैः शांत-राग-रुचिभिः परमाणु-भिस्त्वं,
निर्मापितस्त्रि-भुवनैक-ललाम-भूत ।
तावंत एव खलु तेप्यणवः पृथिव्यां,
यत्ते समान-मपरं न हि रूपमस्ति (१२)

वक्त्रं क्व ते सुर-नरोरगनेत्र-हारि,
निःशेष-निर्जित-जगत्त्रित-योपमानम् ।
बिम्बं कलंक-मलिनं क्व निशाकरस्य,
यद्वासरे भवति पाण्डु-पलाश-कल्पम् (१३)

सम्पूर्ण-मण्डल-शशांक-कला कलाप-
शुभ्रा गुणास्त्रिभुवनं तव लंग्घयंति ।
ये संश्रितास्त्रिजगदीश्वर-नाथमेकं,
कस्तान्निवारयति संचरतो यथेष्टम (१४)

चित्रं किमत्र यदि ते त्रिदशांगनाभि-
नीतं मनागपि मनो न विकार-मार्गम् ।
कल्पांत-काल-मरुता चलिता चलेन
किं मन्दराद्रि-शिखरं चलितं कदाचित् (१५)

निर्धूम-वर्त्ति-रपवर्जित-तैलपूरः,
कृत्स्नं जगत्त्रयमिदं प्रकटी-करोषि ।
गम्यो न जातु मरुतां चलिता-चलानां,
दीपोपरस्त्वमसि नाथ! जगत्प्रकाशः (१६)

नास्तं कदाचिदुपयासि न राहु-गम्यः,
स्पष्टी-करोषि सहसा युगपज्जगंति ।
नाम्भोधरोदर-निरुद्ध-महा-प्रभावः,
सूर्यातिशायि-महिमासि मुनीन्द्र लोके (१७)

नित्योदयं दलित-मोह-महान्धकारं।
गम्यं न राहु-वदनस्य न वारिदानाम् ।
विभ्राजते तव मुखाब्ज-मनल्प-कांति,
विद्योतयज्-जगदपूर्व-शशांक-विम्बम् (१८)

किं शर्वरीषु शशिनान्हि विवस्वता वा,
युष्मन्मुखेन्दु-दलितेषु तमःसु नाथ ।
निष्पन्न-शालि-वन-शालिनी जीव-लोके,
कार्यं कियज्-जलधरैर्जल-भारनम्रैः (१९)

ज्ञानं यथा त्वयि विभाति कृतावकाशं
नैवं तथा हरि-हरादिषु नायकेषु ।
तेजःस्फुरन्मणिषु याति यथा महत्वं,
नैवं तु काच-शकले किरणा-कुलेपि (२०)

मन्ये वरं हरि-हरादय एव दृष्टा
दृष्टेषु येषु हृदयं त्वयि तोषमेति ।
किं वीक्षितेन भवता भुवि येन नान्यः,
कश्चिन्मनो हरति नाथ भवांतरेपि (२१)

स्त्रीणां शतानि शतशो जनयंति पुत्रान्-
नान्या सुतं त्वदुपमं जननी प्रसूता ।
सर्वा दिशो दधति भानि सहस्त्र-रश्मिं,
प्राच्येव दिग्जनयति स्फुर-दंशु-जालम् (२२)

त्वामा-मनंति मुनयः परमं पुमांस-
मादित्य-वर्ण-ममलं तमसः पुरस्तात्
त्वामेव सम्य-गुपलभ्य जयंति मृत्युं,
नान्यः शिवः शिव-पदस्य मुनीन्द्र पंथाः (२३)

त्वा-मव्ययं विभु-मचिंत्य-मसंखय-माद्यं,
ब्रह्माण-मीश्वर-मनंत-मनंग केतुम् ।
योगीश्वरं विदित-योग-मनेक-मेकं,
ज्ञान-स्वरूप-ममलं प्रवदंति संतः (२४)

बुद्धस्त्वमेव विबुधार्चित-बुद्धि-बोधात्,
त्त्वं शंकरोसि भुवन-त्रय-शंकरत्वात् ।
धातासि धीर! शिव-मार्ग-विधेर्-विधानात्,
व्यक्तं त्वमेव भगवन्! पुरुषोत्तमोसि (२५)

तुभ्यं नम स्त्रिभुवनार्ति-हाराय नाथ,
तुभ्यं नमः क्षिति-तलामल-भूषणाय ।
तुभ्यं नमस्त्रिजगतः परमेश्वराय,
तुभ्यं नमो जिन! भवोदधि-शोषणाय (२६)

को विस्मयोत्र यदि नाम गुणैरशेषै,
स्त्वं संश्रितो निरवकाश-तया मुनीश ।
दोषै-रुपात्त-विविधाश्रय-जात-गर्वैः,
स्वप्नांतरेपि न कदाचिद-पीक्षितोसि (२७)

उच्चैर-शोक-तरु-संश्रित-मुन्मयूख-
माभाति रूप-ममलं भवतो नितांतम् ।
स्पष्टोल्लसत-किरणमस्त-तमोवितानं,
बिम्बं रवेरिव पयोधर-पार्श्ववर्ति (२८)

सिंहासने मणि-मयूख-शिखा-विचित्रे,
विभाजते तव वपुः कानका-वदातम ।
बिम्बं वियद्-विलस-दंशु-लता-वितानं,
तुंगोदयाद्रि-शिरसीव सहस्त्र-रश्मेः (२९)

कुन्दावदात-चल-चामर-चारु-शोभं,
विभ्राजते तव वपुः कलधौत-कांतम् ।
उद्यच्छशांक-शुचि-निर्झर-वारि-धार-
मुच्चैस्तटं सुर-गिरेरिव शात-कौम्भम् (३०)

छत्र-त्रयं तव विभाति शशांक-कांत-
मुच्चैः स्थितं स्थगित-भानु-कर-प्रतापम् ।
मुक्ता-फल-प्रकर-जाल-विवृद्ध-शोभं,
प्रख्यापयत्-त्रिजगतः परमेश्वरत्वम् (३१)

उन्निद्र-हेम-नवपंकजपुंज-कांती,
पर्युल्लसन्नख-मयूख-शिखा-भिरामौ ।
पादौ पदानि तव यत्र जिनेन्द्र धत्तः,
पद्मानि तत्र विबुधाः परि-कल्पयंति (३२)

इत्थं यथा तव विभूति-रभूज्जिनेन्द्र,
धर्मोप-देशन विधौ न तथा परस्य ।
यादृक् प्रभा देनकृतः प्रहतान्ध-कारा,
तादृक्कुतो ग्रह-गणस्य विकासिनोपि (३३)

श्च्योतन-मदा-विल-विलोल-कपोल-मूल-
मत्त-भ्रमद-भ्रमर-नाद विवृद्ध-कोपम् ।
ऐरावताभ-मिभ-मुद्धत-मापतंतं,
दृष्टवा भयं भवति नो भवदा-श्रितानाम् (३४)

भिन्नेभ-कुम्भ-गल-दुज्ज्वल-शोणिताक्त-
मुक्ताफल-प्रकर-भूषित-भूमिभागः ।
बद्ध-क्रमः क्रम-गतं हरिणा-धिपोपि,
नाक्रामति क्रम-युगाचल-संश्रितं ते (३५)

कल्पांत-काल-पवनोद्धत-वह्नि-कल्पं,
दावानलं ज्वलित-मुज्ज्वल-मुत्स्फुलिंगम् ।
विश्वं जिघत्सुमिव सम्मुख-मापतंतं,
त्वन्नाम-कीर्तन-जलं शमयत्य-शेषम् (३६)

रक्तेक्षणं समद-कोकिल-कण्ठ-नीलं,
क्रोधोद्धतं फणिन-मुत्फण-मापतंतम् ।
आक्रामति क्रमयुगेन निरस्त-शंकस्-
त्वन्नाम-नाग-दमनी हृदि यस्य पुंस (३७)

वल्गत्तुरंग-गज-गर्जित-भीम-नाद-
माजौ बलं बलवतामपि भू-पतीनाम् ।
उद्यद्-दिवाकर-मयूख-शिखा-पविद्धं,
त्वत्कीर्त्तनात्-तम इवाशु भिदा-मुपैति (३८)

कुंताग्र-भिन्न-गज-शोणित-वारिवाह-
वेगावतार-तरणातुर-योध-भीमे ।
युद्धे जयं विजित-दुर्जय-जेय-पक्षास्-
त्वत्-पाद-पंकज-वना-श्रयिणो लभंते (३९)

अम्भो-निधौ क्षुभित-भीषण-नक्र-चक्र-
पाठीन-पीठ-भय-दोल्वण-वाडवाग्नौ ।
रंगत्तरंग-शिखर-स्थित-यान-पात्रास्-
त्रासं विहाय भवतः स्मरणाद्-व्रजंति (४०)

उद्भूत-भीषण-जलोदर-भार-भुग्नाः,
शोच्यां दशा-मुपगताश्-च्युत-जीविताशाः ।
त्वत्पाद-पंकज-रजोमृतदिग्ध-देहाः,
मर्त्या भवंति मकर-ध्वज-तुल्य-रूपाः (४१)

आपाद-कण्ठ-मुरुशृंखल-वेष्टितांगा,
गाढं बृहन्निगड-कोटि-निघृष्ट-जंघाः ।
त्वन्नाम-मंत्र-मनिशं मनुजाः स्मरंतः
सद्यः स्वयं विगत-बन्ध-भया भवंति (४२)

मत्त-द्विपेन्द्र-मृगराज-दवानलाहि-
संग्राम-वारिधि-महोदर-बन्धनोत्थम् ।
तस्याशु नाश-मुपयाति भयं भियेव,
यस्तावकं स्तव-मिमं मतिमान-धीते (४३)

स्तोत्र-स्त्रजं तव जिनेन्द्र गुणैर्-निबद्धां
भक्त्या मया विविध-वर्ण-विचित्र-पुष्पाम् ।
धत्ते जनो य इह कण्ठ-गतामजसं
तं मानतुंगमवश समुपैति लक्ष्मीः (४४)॥