શાન્તિં શાન્તિ-નિશાન્તં,
શાન્તં શાન્તા-શિવં નમસ્કૃત્ય;
સ્તોતુઃ શાન્તિ-નિમિત્તં,
મન્ત્ર-પદૈઃ શાન્તયે સ્તૌમિ (૧)

ઓમિતિ નિશ્ચિત-વચસે,
નમો નમો ભગવતેર્હતે પૂજામ્;
શાન્તિ-જિનાય જયવતે,
યશસ્વિને સ્વામિને દમિનામ્ (૨)

સકલાતિશેષક-મહા–
સંપત્તિ-સમન્વિતાય શસ્યાય;
ત્રૈલોક્ય-પૂજિતાય ચ,
નમો નમઃ શાન્તિ-દેવાય (૩)

સર્વામર-સુસમૂહ-
સ્વામિક-સંપૂજિતાય ન જિતાય;
ભુવન-જન-પાલનોદ્યત
-તમાય સતતં નમસ્તસ્મૈ (૪)

સર્વ-દુરિતૌઘ-નાશન-
કરાય સર્વાશિવ-પ્રશમનાય
દુષ્ટ ગ્રહ-ભૂત-પિશાચ,
શાકિનીનાં પ્રમથનાય (૫)

યસ્યેતિ નામ-મન્ત્ર-
પ્રધાન-વાક્યોપયોગ-કૃત-તોષા;
વિજયા કુરુતે જન-હિત-
મિતિ ચ નુતા નમત તં શાન્તિમ્ (૬)

ભવતુ નમસ્તે ભગવતિ !
વિજયે ! સુજયે ! પરાપરૈરજિતે !
અપરાજિતે ! જગત્યાં,
જયતીતિ જયાવહે ! ભવતિ (૭)

સર્વસ્યાપિ ચ સંઘસ્ય,
ભદ્ર-કલ્યાણ-મંગલ-પ્રદદે !
સાધૂનાં ચ સદા શિવ-
સુતુષ્ટિ-પુષ્ટિ-પ્રદે ! જીયાઃ (૮)

ભવ્યાનાં કૃત-સિદ્ધે !
નિર્વૃતિનિર્વાણ-જનનિ ! સત્ત્વાનામ્;
અભય-પ્રદાન-નિરતે !
નમોસ્તુ સ્વસ્તિ-પ્રદે! તુભ્યમ્ (૯)

ભક્તાનાં જન્તૂનાં,
શુભાવહે ! નિત્યમુદ્યતે ! દેવિ !
સમ્યગ્-દૃષ્ટીનાં ધૃતિ-
રતિ-મતિ-બુદ્ધિ-પ્રદાનાય (૧૦)

જિન-શાસન-નિરતાનાં,
શાન્તિનતાનાં ચ જગતિ જનતાનામ્ ;
શ્રી-સંપત્કીર્તિ-યશો-
વર્દ્ધનિ ! જય દેવિ વિજયસ્વ (૧૧)

સલિલાનલ-વિષ-વિષધર-
દુષ્ટગ્રહ રાજ-રોગ-રણભયતઃ.
રાક્ષસ-રિપુ-ગણ-મારિ-
ચૌરેતિ-શ્વાપદાદિભ્યઃ (૧૨)

અથ રક્ષ રક્ષ સુશિવં,
કુરુ કુરુ શાન્તિં ચ કુરુ કુરુ સદેતિ ;
તુષ્ટિં કુરુ કુરુ પુષ્ટિં,
કુરુ કુરુ સ્વસ્તિં ચ કુરુ કુરુ ત્વમ્ (૧૩)

ભગવતિ ! ગુણવતિ ! શિવ-શાન્તિ
તુષ્ટિ-પુષ્ટિ સ્વસ્તીહ કુરુ કુરુ જનાનામ્;
ઓમિતિ નમો નમો હ્રાઁ હ્રીઁ હ્રૂઁ હ્રઃ
યઃ ક્ષઃ હ્રીઁ ફટ્ ફટ્ સ્વાહા (૧૪)

એવં-યન્નામાક્ષર-
પુરસ્સરં સંસ્તુતા જયા-દેવી;
કુરુતે શાન્તિં નમતાં,
નમો નમઃ શાન્તયે તસ્મૈ (૧૫)

ઇતિ પૂર્વ-સૂરિ-દર્શિત,
મન્ત્ર-પદ-વિદર્ભિતઃ સ્તવઃ શાન્તેઃ
સલિલાદિ-ભય-વિનાશી
શાન્ત્યાદિ-કરશ્ચ ભક્તિમતામ્ (૧૬)

યશ્ચૈનં પઠતિ સદા,
શૃણોતિ ભાવયતિ વા યથાયોગમ્ ;
સ હિ શાન્તિપદં યાયાત્,
સૂરિઃ શ્રીમાનદેવશ્ચ (૧૭)

ઉપસર્ગાઃ ક્ષયં યાન્તિ,
છિદ્યન્તે વિઘ્ન-વલ્લયઃ
મનઃ પ્રસન્નતામેતિ,
પૂજ્યમાને જિનેશ્વરે (૧૮)

સર્વ-મંગલ-માંગલ્યં,
સર્વ-કલ્યાણ-કારણમ્ ;
પ્રધાનં સર્વ-ધર્માણાં,
જૈનં જયતિ શાસનમ્ (૧૯)

આ શ્રી શાંતિનાથ પ્રભુ નું સ્તોત્ર છે અને નાડોલ નગરમાં મરકી હઠાવવા માટે શ્રી માનદેવસૂરિ નામના આચાર્ય મહારાજે બનાવ્યું છે. એને ભણવાથી, સાંભળવાથી અગર મંત્રેલુ પાણી છાંટવાથી સર્વ રોગો દૂર થાય છે, અને શાંતિ ફેલાય છે.

शान्तिं शान्ति-निशान्तं,
शान्तं शान्ता-शिवं नमस्कृत्य;
स्तोतुः शान्ति-निमित्तं,
मन्त्र-पदैः शान्तये स्तौमि (१)

ओमिति निश्चित-वचसे,
नमो नमो भगवतेर्हते पूजाम्;
शान्ति-जिनाय जयवते,
यशस्विने स्वामिने दमिनाम् (२)

सकलातिशेषक-महा-
संपत्ति-समन्विताय शस्याय;
त्रैलोक्य-पूजिताय च,
नमो नमः शान्ति-देवाय (३)

सर्वामर-सुसमूह-
स्वामिक-संपूजिताय न जिताय;
भुवन-जन-पालनोद्यत
-तमाय सततं नमस्तस्मै (४)

सर्व-दुरितौघ-नाशन-
कराय सर्वाशिव-प्रशमनाय
दुष्ट ग्रह-भूत-पिशाच,
शाकिनीनां प्रमथनाय (५)

यस्येति नाम-मन्त्र-
प्रधान-वाक्योपयोग-कृत-तोषा;
विजया कुरुते जन-हित-
मिति च नुता नमत तं शान्तिम् (६)

भवतु नमस्ते भगवति !
विजये ! सुजये ! परापरैरजिते !
अपराजिते ! जगत्यां,
जयतीति जयावहे ! भवति (७)

सर्वस्यापि च संघस्य,
भद्र-कल्याण-मंगल-प्रददे !
साधूनां च सदा शिव-
सुतुष्टि-पुष्टि-प्रदे ! जीयाः (८)

भव्यानां कृत-सिद्धे !
निर्वृतिनिर्वाण-जननि ! सत्त्वानाम्;
अभय-प्रदान-निरते !
नमोस्तु स्वस्ति-प्रदे! तुभ्यम् (९)

भक्तानां जन्तूनां,
शुभावहे ! नित्यमुद्यते ! देवि !
सम्यग्-दृष्टीनां धृति-
रति-मति-बुद्धि-प्रदानाय (१०)

जिन-शासन-निरतानां,
शान्तिनतानां च जगति जनतानाम् ;
श्री-संपत्कीर्ति-यशो-
वर्द्धनि ! जय देवि विजयस्व (११)

सलिलानल-विष-विषधर-
दुष्टग्रह राज-रोग-रणभयतः.
राक्षस-रिपु-गण-मारि-
चौरेति-श्वापदादिभ्यः (१२)

अथ रक्ष रक्ष सुशिवं,
कुरु कुरु शान्तिं च कुरु कुरु सदेति ;
तुष्टिं कुरु कुरु पुष्टिं,
कुरु कुरु स्वस्तिं च कुरु कुरु त्वम् (१३)

भगवति ! गुणवति ! शिव-शान्ति
तुष्टि-पुष्टि स्वस्तीह कुरु कुरु जनानाम्;
ओमिति नमो नमो ह्राँ ह्रीँ ह्रूँ ह्रः
यः क्षः ह्रीँ फट् फट् स्वाहा (१४)

एवं-यन्नामाक्षर-
पुरस्सरं संस्तुता जया-देवी;
कुरुते शान्तिं नमतां,
नमो नमः शान्तये तस्मै (१५)

इति पूर्व-सूरि-दर्शित,
मन्त्र-पद-विदर्भितः स्तवः शान्तेः
सलिलादि-भय-विनाशी
शान्त्यादि-करश्च भक्तिमताम् (१६)

यश्चैनं पठति सदा,
शृणोति भावयति वा यथायोगम् ;
स हि शान्तिपदं यायात्,
सूरिः श्रीमानदेवश्च (१७)

उपसर्गाः क्षयं यान्ति,
छिद्यन्ते विघ्न-वल्लयः
मनः प्रसन्नतामेति,
पूज्यमाने जिनेश्वरे (१८)

सर्व-मंगल-मांगल्यं,
सर्व-कल्याण-कारणम् ;
प्रधानं सर्व-धर्माणां,
जैनं जयति शासनम् (१९)