કેવું ધન્ય જીવન જીવે છે મુનિરાય,
નિરખુંને આંખોમાં, અમૃત છલકાય…

દુઃખ દે ના કોઈને, સહન કરે છતાંય,
મુખડા પર સમતાને, શાંતિ સદાય…
નિરખું ને… (૧)

જરૂરત વિચારે, પસંદગી ન રાખે,
શોધે નિર્દોષ જિનવચનોની સાખે;
ધૈર્ય એનું એવું કે મેરુ શરમાય…
નિરખું ને… (૨)

જો મળશે તો કરશું, મનથી સંતુષ્ટિ,
મુનિવરના ભાવોની, શું વાત થાય…
નિરખું ને… (3)

केवुं धन्य जीवन जीवे छे मुनिराय,
निरखुंने आंखोमां, अमृत छलकाय…

दुःख दे ना कोईने, सहन करे छतांय,
मुखडा पर समताने, शांति सदाय…
निरखुं ने… (१)

जरूरत विचारे, पसंदगी न राखे,
शोधे निर्दोष जिनवचनोनी साखे;
धैर्य एनुं एवुं के मेरु शरमाय…
निरखुं ने… (२)

जो मळशे तो करशुं, मनथी संतुष्टि,
मुनिवरना भावोनी, शुं वात थाय…
निरखुं ने… (3)