હે નેમિનાથ તું મનમાં સમાયો… (૨)
મને યાદ આવતો નેમ નો સથવારો… (૨)
તમે શિવાદેવીનાં નંદન કહેવાયા,
ને સમુદ્રવિજયનાં છો લાડકવાયા,
શૌરી નગરીએ તમે જન્મ જ પાયા,
ને દત્તાત્રયથી મુક્તિ એ સિધાવ્યા,
હે બ્રહ્મચારી… નેમિ જિનરાયા… (૨)
મને યાદ આવતો…
પશુઓ તણો એ, પોકાર સુણીને,
તોરણ થી રથ ને, પાછો વાલીને,
રાજીમતી થી, પ્રીતિ તોડીને,
દીક્ષા લીધી તી, સહસાવન જઈને,
વંદન કરીએ એ… પાવન ભૂમિ ને… (૨)
મને યાદ આવતો…
આડત્રીસો પચાસ, સોપાન ચઢીને,
નિસીહિ કહું તુજ, દ્વારે આવીને,
તુજ દરીશન કરતાં, ભવ ભ્રમણા તૂટે,
તારો પક્ષાલ જોતાં, મુજ હર્ષ ન ખૂટે,
અશ્રુ વહે ને… સવિ કર્મો છુટે… (૨)
મને યાદ આવતો…
પેથડ નું સમર્પણ, સજ્જનું સર્જન,
ભીમોની ઉદારતા, ધાર હતા-બલિદાતા,
ધર્મરક્ષિત એ ગાયો, રૈવત નો મહિમા,
હેમવલ્લભ ધારે, હિમાંશુ ની આજ્ઞા,
એ તીર્થને વંદતા… મારા આયુષ્ય-ફળતા… (૨)
મને યાદ આવતો…
“મારા નેમ નેમ નેમ નેમ મારા નેમ મારા નેમ"
“મારા નેમ નેમ નેમ પ્યારા નેમ વ્હાલા નેમ"
“મારા નેમ નેમ નેમ મારા નેમ મારા નેમ"
“મારા નેમ નેમ નેમ મારા નેમ મારા નેમ"
“પ્યારા નેમ નેમ નેમ વ્હાલા નેમ નેમ નેમ"
हे नेमिनाथ तुं मनमां समायो… (२)
मने याद आवतो नेम नो सथवारो… (२)
तमे शिवादेवीनां नंदन कहेवाया,
ने समुद्रविजयनां छो लाडकवाया,
शौरी नगरीए तमे जन्म ज पाया,
ने दत्तात्रयथी मुक्ति ए सिधाव्या,
हे ब्रह्मचारी… नेमि जिनराया… (२)
मने याद आवतो…
पशुओ तणो ए, पोकार सुणीने,
तोरण थी रथ ने, पाछो वालीने,
राजीमती थी, प्रीति तोडीने,
दीक्षा लीधी ती, सहसावन जईने,
वंदन करीए ए… पावन भूमि ने… (२)
मने याद आवतो…
आडत्रीसो पचास, सोपान चढीने,
निसीहि कहुं तुज, द्वारे आवीने,
तुज दरीशन करतां, भव भ्रमणा तूटे,
तारो पक्षाल जोतां, मुज हर्ष न खूटे,
अश्रु वहे ने… सवि कर्मो छुटे… (२)
मने याद आवतो…
पेथड नुं समर्पण, सज्जनुं सर्जन,
भीमोनी उदारता, धार हता-बलिदाता,
धर्मरक्षित ए गायो, रैवत नो महिमा,
हेमवल्लभ धारे, हिमांशु नी आज्ञा,
ए तीर्थने वंदता… मारा आयुष्य-फळता… (२)
मने याद आवतो…
“मारा नेम नेम नेम नेम मारा नेम मारा नेम"
“मारा नेम नेम नेम प्यारा नेम व्हाला नेम"
“मारा नेम नेम नेम मारा नेम मारा नेम"
“मारा नेम नेम नेम मारा नेम मारा नेम"
“प्यारा नेम नेम नेम व्हाला नेम नेम नेम"