મારો મુજરો લ્યોને રાજ
સાહિબ શાંતિ સલુણાં

અચિરાજીના નંદન તોરે,
દરિસણ હેતે આવ્યો;
સમકિત રીઝ કરો ને સ્વામી,
ભક્તિ ભેટણું લાવ્યો. (૧)
મારો મુજરો લ્યોને રાજ…

દુઃખભંજન છે બિરુદ તુમ્હારૂં,
અમને આશ તુમ્હારી;
તુમે નીરાગી થઈને છૂટો,
શી ગતિ હોંશે હમારી. (૨)
મારો મુજરો લ્યોને રાજ…

કહેશે લોક ન તાણી કહેવું,
એવડું સ્વામી આગે;
પણ બાળક જો બોલી ન જાણે,
તો કિમ વ્હાલો લાગે. (૩)
મારો મુજરો લ્યોને રાજ…

મ્હારે તો તું સમરથ સાહિબ,
તો કેમ ઓછું માનું;
ચિંતામણી જેણે ગાંઠે બાંધ્યું,
તેહને કામ કિશ્યાનું. (૪)

અધ્યાતમ રવિ ઉગ્યો મુજ ઘટ,
મોહતિમિર હર્યું જુગતે;
વિમલવિજય વાચકનો સેવક,
‘રામ’ કહે શુભ ભગતે. (૫)
મારો મુજરો લ્યોને રાજ…

मारो मुजरो ल्योने राज
साहिब शांति सलुणां
अचिराजीना नंदन तोरे,
दरिसण हेते आव्यो;
समकित रीझ करो ने स्वामी,
भक्ति भेटणुं लाव्यो. (१)
मारो मुजरो ल्योने राज…

दुःखभंजन छे बिरुद तुम्हारूं,
अमने आश तुम्हारी;
तुमे नीरागी थईने छूटो,
शी गति होंशे हमारी. (२)
मारो मुजरो ल्योने राज…

कहेशे लोक न ताणी कहेवुं,
एवडुं स्वामी आगे;
पण बाळक जो बोली न जाणे,
तो किम व्हालो लागे. (३)
मारो मुजरो ल्योने राज…

म्हारे तो तुं समरथ साहिब,
तो केम ओछुं मानुं;
चिंतामणी जेणे गांठे बांध्युं,
तेहने काम किश्यानुं. (४)

अध्यातम रवि उग्यो मुज घट,
मोहतिमिर हर्युं जुगते;
विमलविजय वाचकनो सेवक,
‘राम’ कहे शुभ भगते. (५)
मारो मुजरो ल्योने राज…