હે નાથ! સીમંધર પ્રભુ!
સુણજો કહું છું વાત હું!
તમને નિરખવા હર પળે
ઝંખી રહ્યો દિનરાત હું!
કાં આપશ્રી આવો કહીં,
અથવા મને બોલાવી હો!
હું છું તમારો એટલું નક્કી,
મને સ્વીકારી લો!

સ્વામી! તમે છો દૂર,
ખૂબ જ દૂર મહાવિદેહમાં!
આવી શકું ત્યાં એટલી
શક્તિ નથી મુજ દેહમાં!
દિલમાં પરંતુ દેવ!
તમને પામવાની પ્યાસ છે!
મુજ પ્યાસ ને મિટાવજો પ્રભુ!
એક બસ અભિલાષ છે!

હું કેમ આવું તુજ કને,
નથી પાંખ મારી પાસ રે!
ત્યાંથી મને જોઈ શકે છે,
આંખ તારી પાસ રે!
તું દૂર મુજથી હો ભલે,
પણ હું નિકટ તુજ સાવ રે!
મિટ માંડી બેઠો છું પ્રભુ!
તું આવ સત્વર આવ રે!

ક્યારે મળીશ, ક્યારે બનીશ,
ધન્યાતિધન્ય કૃતાર્થ હું!
ઝળહળ નિહાળીશ પ્રાતિહાર્યો,
સાંભળીશ પરમાર્થ હું!
આ સૃષ્ટિનું સૌન્દર્ય
સર્વોત્તમ નજર સામે હશે!
મુજ હ્રદય આનંદિત હશે
મુજ દેહ રોમાંચિત થશે!

પ્રભુવદનને નિરખ્યા કરીશ,
પ્રભુચરણને ચૂમતો રહીશ!
પ્રભુ મિલનના આનંદમાં
નાચી ઉઠીશ, ઝુમતો રહીશ!
મુજ ચરણ થનગનતા હશે!
મુજ હ્રદય રણઝણતું હશે!
મુજ રોમરોમે હરખના
દીવડા ઝળાહળ પ્રગટશે!

મન મૂકીને નાચીઝુમી,
બેશી જઈશ પ્રભુ ચરણમાં!
પ્રભુ ચરણને ડુબાડી દઈશ
હર્ષાશ્રુઓના ઝરણમાં!
આંખોં મીંચી ગદ્ ગદ્ થઈ
આભાર માનીશ નાથનો-
“કરુણા કરી હે પ્રભુ!
તમે આપી મને અદભુત ક્ષણો!"

हे नाथ! सीमंधर प्रभु!
सुणजो कहुं छुं वात हुं!
तमने निरखवा हर पळे
झंखी रह्यो दिनरात हुं!
कां आपश्री आवो कहीं,
अथवा मने बोलावी हो!
हुं छुं तमारो एटलुं नक्की,
मने स्वीकारी लो!

स्वामी! तमे छो दूर,
खूब ज दूर महाविदेहमां!
आवी शकुं त्यां एटली
शक्ति नथी मुज देहमां!
दिलमां परंतु देव!
तमने पामवानी प्यास छे!
मुज प्यास ने मिटावजो प्रभु!
एक बस अभिलाष छे!

हुं केम आवुं तुज कने,
नथी पांख मारी पास रे!
त्यांथी मने जोई शके छे,
आंख तारी पास रे!
तुं दूर मुजथी हो भले,
पण हुं निकट तुज साव रे!
मिट मांडी बेठो छुं प्रभु!
तुं आव सत्वर आव रे!

क्यारे मळीश, क्यारे बनीश,
धन्यातिधन्य कृतार्थ हुं!
झळहळ निहाळीश प्रातिहार्यो,
सांभळीश परमार्थ हुं!
आ सृष्टिनुं सौन्दर्य
सर्वोत्तम नजर सामे हशे!
मुज ह्रदय आनंदित हशे
मुज देह रोमांचित थशे!

प्रभुवदनने निरख्या करीश,
प्रभुचरणने चूमतो रहीश!
प्रभु मिलनना आनंदमां
नाची उठीश, झुमतो रहीश!
मुज चरण थनगनता हशे!
मुज ह्रदय रणझणतुं हशे!
मुज रोमरोमे हरखना
दीवडा झळाहळ प्रगटशे!

मन मूकीने नाचीझुमी,
बेशी जईश प्रभु चरणमां!
प्रभु चरणने डुबाडी दईश
हर्षाश्रुओना झरणमां!
आंखों मींची गद् गद् थई
आभार मानीश नाथनो-
“करुणा करी हे प्रभु!
तमे आपी मने अदभुत क्षणो!"