વિરતિધરનો વેષ પ્યારો પ્યારો લાગે રે,
સંસારીનો સંગ ખારો ખારો લાગે રે

ભવસાગર છે ભારી મુજને, તરતા ના ફાવે,
તરવાની ઘણી હોંશ મુજને, કોણ હવે ઉગારે,
સંયમનો આ પંથ, તારણહારો લાગે રે…
સંસારી…

સાચા સુખને શોધું છું, મને મારગ કોણ દેખાડે ?
આંગળી મારી પકડો મુજને મુક્તિ પંથ બતાવે,
સદગુરુ નો સંગ એક જ સાચો લાગે રે…
સંસારી…

રજોહરણ મેળવવાનો હવે, મન મારું લોભાયું,
ગુરુકુળમાં વસવાને કાજે દિલ મારું લલચાયું,
મહાવીર તારો માર્ગ, કામણગારો લાગે રે…
સંસારી…

विरतिधरनो वेष प्यारो प्यारो लागे रे,
संसारीनो संग खारो खारो लागे रे

भवसागर छे भारी मुजने, तरता ना फावे,
तरवानी घणी होंश मुजने, कोण हवे उगारे,
संयमनो आ पंथ, तारणहारो लागे रे…
संसारी…

साचा सुखने शोधुं छुं, मने मारग कोण देखाडे ?
आंगळी मारी पकडो मुजने मुक्ति पंथ बतावे,
सदगुरु नो संग एक ज साचो लागे रे…
संसारी…

रजोहरण मेळववानो हवे, मन मारुं लोभायुं,
गुरुकुळमां वसवाने काजे दिल मारुं ललचायुं,
महावीर तारो मार्ग, कामणगारो लागे रे…
संसारी…