આવ્યો શરણે તમારા જિનવર કરજો આશ પૂરી અમારી
નાવ્યો ભવપાર મારો તુમ વિણ જગમાં સાર લે કોણ મારી
ગાયો જિનરાજ આજે હરખ અધિકથી પરમ આનંદકારી
પાયો તુમ દર્શ નાસે ભવ-ભય-ભ્રમણા નાથ સર્વે અમારી
છે પ્રતિમા મનોહારિણી, દુઃખહરી શ્રી વીર જિણંદની
ભક્તોને છે સર્વદા સુખકરી, જાણે ખીલી ચાંદની
આ પ્રતિમાના ગુણ ભાવ ધરીને, જે માણસો ગાય છે
પામી સઘળા સુખ તે જગતનાં, મુક્તિ ભણી જાય છે
અંતરના એક કોડિયામાં દીપ બળે છે ઝાંખો
જીવનના જ્યોતિર્ધર, એને નિશદિન જલતો રાખો
ઊંચે ઊંચે ઊડવા કાજે, પ્રાણ ચાહે છે પાંખો
તમને ઓળખવા નાથ નિરંજન, એવી આપો આંખો
હું ક્યાંથી આવ્યો ક્યાં જવાનો, તેની પણ મને ખબર નથી
તો પણ પ્રભુ લંપટ બની, હું ક્ષણિક સુખ છોડું નહી
સુદેવ સુગુરૂ સુધર્મ સ્થાનો, મળ્યા પણ સાધ્યા નહિ
શું થશે પ્રભુ માહરું, માનવભવ ચૂક્યો સહી
आव्यो शरणे तमारा जिनवर करजो आश पूरी अमारी
नाव्यो भवपार मारो तुम विण जगमां सार ले कोण मारी
गायो जिनराज आजे हरख अधिकथी परम आनंदकारी
पायो तुम दर्श नासे भव-भय-भ्रमणा नाथ सर्वे अमारी
छे प्रतिमा मनोहारिणी, दुःखहरी श्री वीर जिणंदनी
भक्तोने छे सर्वदा सुखकरी, जाणे खीली चांदनी
आ प्रतिमाना गुण भाव धरीने, जे माणसो गाय छे
पामी सघळा सुख ते जगतनां, मुक्ति भणी जाय छे
अंतरना एक कोडियामां दीप बळे छे झांखो
जीवनना ज्योतिर्धर, एने निशदिन जलतो राखो
ऊंचे ऊंचे ऊडवा काजे, प्राण चाहे छे पांखो
तमने ओळखवा नाथ निरंजन, एवी आपो आंखो
हुं क्यांथी आव्यो क्यां जवानो, तेनी पण मने खबर नथी
तो पण प्रभु लंपट बनी, हुं क्षणिक सुख छोडुं नही
सुदेव सुगुरू सुधर्म स्थानो, मळ्या पण साध्या नहि
शुं थशे प्रभु माहरुं, मानवभव चूक्यो सही